گزیده درس سیصد و سی و چهار (10)
بحث راجع به «امان» کتاب جهاد است که معنا و تعریف این واژه در درس قبلی توضیح داده شد. اشاره شد که امام و جامعه اسلامی میتوانند که به کفار در دارالاسلام پناهندگی و حق زندگی بدهند. در واقع امان، عقدی میان مسلمان و کافر است که به موجب آن عقد، مسلمان به کافر پناهندگی و مصونیت مالی و جانی در دورهی زندگی در کشور اسلامی میدهد. در ارتباط با ذمام و امان سه مبحث اصلی وجود داشت که نخستین آن راجع به عاقد و شرائط عاقد بود و شرائط و احکام آن در درس پیشین بیان گردید. دومین مبحث، مربوط به عبارت و صیغه عقد است که در این درس مورد بحث قرار میگیرد. لذا، چنانچه مسلمان به کافر بگوید: «آمنتك أو أجرتك أو أنت في ذمة الإسلام،» عقد امان و ذمام تحقق یافته است. سومین مبحث راجع به وقت است که بعد از بررسی صیغه عقد بحث خواهدشد. مراد از وقت این است که آیا عقد ذمام و امان اطلاق دارد و در هر شرائطی ممکن است تحقق یابد یا اینکه باید برای آن قید و قیودی هم لحاظ وجود دارد؟ مرحوم محقق این مسئله را به صورت مفصل بررسی میکند. از جمله اینکه چنانچه کافر با امان و ذمام وارد کشور اسلامی شود و سپس بمیرد با اموال او چه باید کرد؟
کلیدواژه: عقد و وقت ذمام و امان.