گزیده درس سیصد و چهل و چهار (20)
بحث راجع به تقسیم غنیمت است که در درس قبلی برخی از مسائل آن مورد بررسی قرار قرار گرفت. اشاره شد که بعد از پرداخت خمس غنیمت به عنوان آخرین مرحله، مجاهدین به دو دسته اسبدار و پیاده تقسیم شدند که سهم اسبداران دو قسمت و سهم پیادهها یک قسمت بود. در ابتدای این درس این سئوال مطرح میشود که چنانچه کسی با دو اسب یا بیشتر از آن به جبهه آمده باشد، وی چه مقدار سهم از غنیمت میبرد؟ مرحوم محقق این مسئله را بررسی میکند. اگر کسی با خودش شتر، قاطر و الاغ آورده باشد، حکم چیست؟ ایشان میفرماید: اسب در اینجا موضوعیت دارد. البته، چند نوع اسب از سهم غنیمت استثناء شده است که مرحوم مصنف آنها را نام میبرد؛ مانند اسب قحم، اسب رازح و اسب ضرع که استاد هر کدام را معنا میکند. در این زمینه قول دیگری نیز وجود دارد که آنها را دارای سهم میداند و مرحوم محقق همین قول اخیر را نکو میداند. اگر کسی با اسب غصبی به جنگ آمده باشد، آیا چنین اسبی از غنیمت سهم میبرد؟ مرحوم مصنف فرضهای این مسئله را بیان میکند. اسبهای مستعار و مستأجر هم سهم دارد؛ ولی اسبهایی که پیش از تقسیم غنائم در جنگ از بین بروند، یا فرار کند و یا بیمار شود بمیرد و ... چنین اسبانی سهم ندارند. مرحوم محقق در ادامه به این مسئله میپردازد که چنانچه پیشقراولان لشکر غنیمت بدست آورد و یا دو لشکر به سمت دو جنگ حرکت کنند یک از آنها غنیمت بگیرد، در اینجا تقسیم غنیمت چگونه است؟
کلیدواژه: تقسیم غنائم.
کلیدواژه: تقسیم غنائم.