گزیده درس شصت و دو
احکام مربوط به قبله و جهت آن به پایان رسید و مبحث دوّم از مقدمه سوم، راجع به مستقبل و استقبال قبله است که در این درس مسایل این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است.
مرحوم محقق در صورتیکه نمازگزار در موقع نماز جهت قبله را میداند، واجب دانسته و سپس به این نکته اشاره میکند که چنانچه نمازگزار جهت قبله را نداند باید بر امارات مفید ظن اعتماد کند. ایشان در ادامه به وظیفه نمازگزار در هنگام تعارض امارات میپردازد. مثلاً، نمازگزار تلاش میکند و بر اساس ظن خود جهت قبله را مییابد، ولی در این هنگام فرد دیگری به او بگوید که جهت قبله به سمت دیگر است، در اینجا مرحوم محقق به دو قول اشاره میکند. فرض دیگر، این است که برای نمازگزار امکان ندارد که در راستای یافتن جهت قبله تلاش کند، بلکه کافری به او بگوید که جهت قبله بدان سوی است، در اینجا باز دو قول است.
کلیدواژهها: استقبال قبله، امارات مفید ظن، اجتهاد و جهت قبله.