گزیده درس سیصد و شانزده (83)
بحث در ارتباط با موجبات ضمان بود و مرحوم محقق سه سبب برای ضامن شدن و آنچه موجب کفاره میشود بیان کرد. اولین آن مباشرت بود که شخص خودش حیوان را بکشد و یا به آن آسیب بزند، دومین سبب، عبارت بود از ید و یا استیلای بر حیوان؛ به این معنا که شخص حیوان را ببندد و یا زندانی کند و سپس بمیرد. سومین سبب، سببیت است که شخص با واسطه به حیوان صدمه بزند. مرحوم محقق سببیت را در قالب یازده مسئله بیان میکند که استاد پنج مسئله آن در درس قبلی توضیح داد و باقیماندهی آن را در این درس توضیح میدهد. بعد از اینکه مسائل باقیمانده را به پایان میبرد، به اهمیت بحث سبب و مباشر و قلمرو آن در فقه اشاره میکند. در ادامه مرحوم محقق وارد فصل بعدی میشود و در ارتباط به صید حرم بحث میکند و در این درس برخی از مسائل این فصل را بررسی مینماید.
کلیدواژه: موجبات ضمان.