گزیده درس سیصد و یازده (78)
گفته شد که مقصد دوم به احکام صید اختصاص دارد و اشاره گردید که مرحوم محقق این مقصد را در طی چندین فصل تعقیب میکند. در فصل اوّل، راجع به صیدهایی بحث گردید که موجب کفاره نمیشود، به این معنا که حیوانات غیر اهلی را حاجی بکشد بر وی کفاره نخواهدبود و در ارتباط با حیوانات دریایی و موذی نیز همین حکم جاری است. امّا در قسم دوم که در ادامهی همان بحث است، مرحوم محقق راجع به حیواناتی بحث میکند که چنانچه حاجی آنها را در حال احرام بکشد موجب کفاره میشود. همین قسم دوّم را ایشان از لحاظ ساختاری به دو قسم تقسیم میکند؛ به این معنا همین حیوانات که کشتن آنها کفاره دارد برخی برای خودش مثل دارد و برخی مثل ندارد و مقصود از مثل در اینجا همان تناسب تکوینی است و قیمت نیست، مانند گاو وحشی و گاو اهلی. مرحوم مصنف حیواناتی که نظیر و مثل دارند، پنج نوع از آنها را در اینجا ذکر میکند و کفارات هر کدام را به تفصیل بیان میدارد. بعد از اینکه بحث حیوانات دارای مثل به اتمام میرسد، راجع به سائر حیوانات بحث میکند.
کلیدواژه: کفاره حیوانات دارای مثل.