گزیده درس سیصد و سی و پنج (11)
بحث در رابطه با عقد ذمام و امان است که به موجب آن مسلمانان به کافران پناه میدهند تا در کشور اسلامی در کمال امنیت و آرامش زندگی نمایند. در ارتباط با عقد امان تا به حال تمام مسائل مربوط به پناه دادن مسلمانان به کفار مورد بحث قرار گرفت و کلیات این مسئله در طی سه محور اصلی بحث گردید که اولی شرائط عاقد، دومی عبارت و صیغه عقد امان و سومی که در درس قبلی بحث شد، وقت امان بود. در این درس مرحوم محقق به این بحث میپردازد که ممکن است عکس مسئله فوق اتفاق بیفتد و مسلمانی از کفّار درخواست کند و امان بگیرد و به دارالکفر وارد شود، در این مورد چه احکام وجود دارد؟ ایشان این مسئله را در قالب فرعها و فرضهای مختلفی بررسی میکند که اولین آن بحث سرقت مسلمان از دارالکفر است. مسئله دوم، اسارت یک مسلمان بدست کفار است و سپس او را با این شرط آزاد کند که در دارالکفر بماند، آیا عمل به چنین شرطی بر مسلمان واجب است یا خیر؟ در ادامه ایشان فرضهای دیگری نیز در این زمینه مطرح میکند. مرحوم محقق بعد از بررسی مسئله فوق به یک خاتمه میپردازد که در آن دو فصل را مورد بحث قرار میدهد. در فصل اول، راجع به عقد معاهده است که در مورد حکم پیروی از معاهده و شرائط کسی که به معاهده متعهد میشود، بحث شده است. بعد از آن در بارهی مهادنه و شرائط آن و همچنین راجع به حکمیت و مسائل مرتبط با آن بحث گردیده است.
کلیدواژه: امان مسلمان در دارالکفر و معاهده.