گزیده درس هشتاد و هشت
تنبیه اول که راجع به تالیف قضایای شرطیه بود، در درس قبلی بیان گردید. در این درس به تنبیه دوم پرداخته میشود که در ارتباط با انحراف در قضایا است. در واقع، پرسش این است که گاهی اتفاق میافتد به چینش قضیه توجه نشود و به صورت طبیعی ترتیب نیابد، همین مسئله موجب میشود که انحراف در قضایا اتفاق بیفتد و این انحراف سبب میگردد که کسی نتواند یک قضیه را تشخیص دهد که آیا آن قضیه، حملیه است یا شرطیه؟ و چنانچه قضیه شرطیه است آیا شرطیه منفصله است یا متصله و اگر قضیه حملیه است از کدام نوع آن است؟ انحراف در قضایای حملیه به گونههای مختلفی اتفاق میافتد و بیشترین و مهمترین انحراف در قضیه حملیه، انحراف در «سور» است و مهمترین انحراف در قضیه شرطیه، غفلت کردن از بیان «ادات» آن است. در پایان، مرحوم مظفر به چند تطبیق میپردازد و آنها را به صورت گذرا توضیح میدهد.
کلیدواژه: قضایای منحرفه.