گزیده درس صد و شصت و سه
درس صد و شصت و سه از «المسأله التاسعة عشرة، فی نفی المعانی و الاحوال و الصفات الزائدة فی الاعیان»، شروع شده است و تا «هذا المعنی عنه تعالی انتفت الرؤیة»، ادامه دارد. مرحوم خواجه در مسئله نوزدهم بیان میکند که واجب الوجود بودن نفی معانی، احوال و صفات را بر ذات خداوند اقتضا میکند. مرحوم علامه این سخن مرحوم خواجه را تبیین میکند و سپس هر کدام از معانی، احوال و صفات زائد را توضیح میدهد و در ضمن به نظرات اشاعره و معترله و غیره نیز میپردازد. مسئله بیستم در ارتباط با عدم رؤیت خداوند بحث میکند و واجب الوجود بر نفی دیده شدن خداوند دلالت میکند. مرحوم علامه میفرماید: اکثر عقلاء دیده شدن خداوند را محال میداند؛ ولی مجسمه رؤیت او را ممکن دانسته است. اشاعره با تمام عقلا در این مسئله مخالفت کرده است و گمان کرده است که خداوند با آنکه مجرد است، ولی در عین حال دیدنش ممکن میباشد. در ادامه مرحوم علامه بر عدم رؤیت خداوند استدلال میکند. استاد میلانی در اینجا به حاشیه استاد حسنزاده آملی ذیل عبارت «قال: والرؤیة/ ص410» میپردازد و آن را نقد میکند.
کلیدواژه: عدم رؤیت خداوند.
Cookies and similar technologies are used on our sites to personalize content and ads. You can find further details and change your personal settings below. By clicking OK, or by clicking any content on our sites, you agree to the use of these cookies and similar technologies.
GDPR
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.