گزیده درس دوصد و سی و چهار
درس دوصد و سی و چهار از «المسألة السابعة، فی الإحباط و التکفیر»، شروع شده است و تا به واسطهی گناه بعدیاش نابود گردد و گناهان قبلی به وسیلهی طاعات بعدی بخشیده شود. در این مس«کمن اشرک بالله تعالی مدّة عمره و ذلک محال لقبحه عندالعقلاء» ادامه دارد. این مسئله در بارهی احباط و تکفیر بحث میکند. معنای احباط و تکفیر این است که ثواب کارهای خوب قبلی مکلف ئله میان اندیشمندان اسلامی اختلاف وجود دارد و کسانیکه قائل به احباط و تکفیر شدهاند، باز در میان خودشان اختلافنظر دارند. مرحوم خواجه احباط را باطل میداند، چون مستلزم ظلم است و همچنین خداوند هم فرموده است: «فمن یعمل مثقال ذرة خیراً یَرَه». دلیل دیگر بر بطلان احباط و تکفیر این است که وقتی یکی دو برابر دیگری باشد، اولویتی وجود ندارد. این سخن مرحوم خواجه رد بر قول ابوهاشم است که قائل به موازنه شده است. مسئله هشتم در بارهی انقطاع عذاب اهل کبائر است. مرحوم خواجه فرموده است: کافر و مشرک در عذاب جهنم جاویدان هستند؛ ولی کسانی که مرتکب گناه کبیره شدهاند در جهنم به صورت موقت هستند و همیشگی بودن عذاب آنها عقلاً قبیح است.
کلیدواژه: احباط و تکفیر، و عذاب کافر و اهل کبیره.
Cookies and similar technologies are used on our sites to personalize content and ads. You can find further details and change your personal settings below. By clicking OK, or by clicking any content on our sites, you agree to the use of these cookies and similar technologies.
GDPR
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.