گزیده درس دوصد و چهار
درس دوصد و چهار از «و التحقیق أن نقول: لطف الامامیة یتم باُمور: (منها) ما یجب ...»، شروع شده است و تا «... فلو وقع منه المعصیة کان اقلّ حالاً من رعیته و کلّ ذلک باطل قطعاً» ادامه دارد. در درس گذشته اشاره شد که نصب امام بر خدای حکیم واجب و لازم است. مرحوم خواجه بعد اثبات وجوب نصب امام بر خداوند به چندین اشکال جواب گفت که سومین اشکال این بود؛ وقتی شما میگویید امام برای رفع اختلافات و اجرای عدالت باید باشد، این در صورتی درست است که او با امر و نهی خود در امور تصرف کند و حال آنکه امامیه چنین چیزی را نمیگوید. پس بنابراین آنچه را امامیه لطف میشمارد، واجب نمیداند و آنچه را واجب میداند، آن لطف نیست؟ مرحوم علامه فرمود: وجود امام خودش از جهات مختلف لطف است و سپس به چند مورد اشاره کرد. در اینجا مرحوم علامه میفرماید: لطف بودن امامت با چند امر تمام میشود. مسئله در بارهی وجوب معصوم بودن امام است. امامیه و اسماعیلیه اعتقاد به معصوم بودن امام دارند؛ ولی سائر فرقهها در این مسئله مخالفت کردهاند. سپس مرحوم علامه به چند دلیل بر وجوب معصوم بودن امام میپردازد.
کلیدواژه: عصمت امام.
Cookies and similar technologies are used on our sites to personalize content and ads. You can find further details and change your personal settings below. By clicking OK, or by clicking any content on our sites, you agree to the use of these cookies and similar technologies.
GDPR
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.