گزیده درس صد و هشتاد و شش
درس صد و هشتاد و شش از «قال: و وجوهُ القبیح منتفیة و الکافر لا یخلو من لطفٍ و الاخبارُ ...»، شروع شده است و تا «لأنّه یعلم أنّه باصراره علیه یزداد عقابه فلا یصیر مغربا علیه» ادامه دارد. مرحوم خواجه بعد از اینکه به اقسام لطف اشاره میکند، به اشکالات وارده بر وجوب لطف، پاسخ میدهد. اشاعره سه شبهه را مطرح نموده است و مرحوم خواجه آنها را به اختصار جواب میدهد و مرحوم علامه هم شبهات و هم پاسخها را توضیح میدهد. اولین شبهه این است که لطف در صورتی واجب است که هیچگونه مفسدهیی وجود نداشته باشد و تنها در وجوب یک عمل، تنها جهت مصلحب کفایت نمیکند. لذا ممکن است در لطف مفسدهیی وجود داشته باشد که شما از آن اطلاع ندارید. مرحوم خواجه و مرحوم علامه از این شبهه پاسخ میدهند. در ادامه دو شبهه دیگر هم مطرح میشود که از آنها جواب داده میشود.
کلیدواژه: جواب از شبهات بر وجوب لطف.