گزیده درس صد و نود و نُه
درس صد و نود و نُه از «المسألة السادسة، فی وجوب البعثة فی کلّ وقت»، شروع شده است و تا «و امّا ظهوره علی یده فبالتواتر» ادامه دارد. این مسئله در بارهی وجود بعثت در هر زمان واجب است، بحث میکند. به این معنا که عالم نباید هیچگاه از حجت خدا خالی باشد. مرحوم خواجه فرموده است که دلیل وجوب بعثت، عمومیت وجوب آن را در تمام زمانها افاده میکند. مرحوم علامه در شرح سخن مرحوم خواجه میفرماید: مردم در این مسئله هم اختلاف کردهاند و گروهی از معتزلی گفتهاند که بعثت در تمام زمانها واجب نیست و تنها در دورانی واجب میشود که مصلحت وجود داشته باشد. امّا، امامیه اعتقاد دارند که بعثت در تمام زمانها واجب است به گونهیی که خالی بودن هیچ زمانی از دین پیامبری از پیامبران روا نمیباشد. در ادامه مرحوم خواجه میفرماید: لازم نیست که هر پیامبری با خودش یک شریعت هم بیاورد. مرحوم علامه در شرح کلام مرحوم خواجه به اقوال موجود در این مسئله، به خصوص اختلاف دو شیخ [ابوعلی و ابوهاشم] میپردازد. مسئله هفتم راجع به پیامبری پیامبر اسلام است. یعنی تا هنوز بحث در ارتباط با دلایلی بود که به طور عمومی اثبات میکرد باید پیامبر و نبی وجود داشته باشد. بعد از اینکه آن ادله عام بررسی گردید، در اینجا در خصوص این موضوع بحث میشود که برای اثبات نبوت پیامبر اسلام کدام دلایلی وجود دارد؟ مرحوم خواجه و مرحوم علامه به دلایل و معجزات اثبات نبوت پیامبر اسلام (ص) در این مسئله میپردازند.
کلیدواژه: اثبات پیامبری پیامبر در هر زمان و اثبات نبوت پیامبر اسلام.