گزیده درس صد و بیست و یک
در درس قبلی بررسی خطبه اوّل که از امام علی (ع) بود به پایان رسید و از این درس استاد به ترجمه و تبیین خطبه دوّم به بعد میپردازد. خطبه دوم از امام صادق (ع) است که آن را ابراهیم (صیقل یا کرخی و یا بصری) از آن حضرت نقل نموده است. امام (ع) در این خطبه، خدای متعال را به زیباترین واژهها توصیف کرده و او را منزه، مقدس، یگانه و تنها دانسته است که همیشه بوده و همیشه خواهدبود. خدای متعال اول و آخر است، ظاهر و باطن است و اول بودنش را آغازی نیست و در اعلای علوش رفیع است و ارکان او فراز است و دستگاهش منیع است ... خطبه سوم از امام رضا (ع) نقل شده است و آن را فتح بن یزید جرجانی از آن حضرت نقل نموده است. امام (ع) در این خطبه ابتدا توصیهها و سفارشهایی میکند، سپس سخنانی را در باب معرفت و خداشناسی ایراد میکند. جرجانی امام (ع) را در مسیر خراسان به عراق ملاقات کرده و میگوید: دربرگشت از مکه به خراسان در مسیر راه به امام رضا (ع) پیوستم که ایشان به عراق سفر میکرد. از ایشان شنیدم میفرمود: هر که از خدا بپرهیزد محفوظ خواهدماند. در ادامه فرمود: ای فتح هر که خدا را خشنود دارد از خشم مخلوق باک ندارد و هر که خدا را به خشم آرد، سزد که خدا خشم مردم را بر او بگمارد و ...
کلیدواژه: کتاب توحید، باب «جَوَامِعِ التّوْحِيدِ: کلیات توحید» (روایات 2 ـ 3).