گزیده درس سیصد و یک
موضوع بحث را روایات باب «التَسلِيم و فَضلُ المُسلِمین» تشکیل میدهد که روایت اوّل آن در درس قبلی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. استاد درس را با ترجمه و تبیین روایت دوّم این باب آغاز میکند که مفاد آن در مورد وجوب پذیرش ولایت خدا و پیامبر اکرم (ص) است. امام صادق (ع) میفرماید: اگر مردمى خداى يگانه و بىهمتا را عبادت كنند، نماز بخوانند، زكات بدهند، حج بروند و در ماه رمضان روزه بگیرند، و پس از تمام اينها نسبت به چيزى كه خدا يا پیامبر كرده بگويند: چرا بر خلاف اين نكرد؟ يا اين مفهوم را در دل خود بگذراند بدون اینكه بر زبان آورند؛ به همين جهت مشرك باشند. مفاد حدیث سوم در معنای حقیقی تسلیم است و امام صادق (ع) در این روایت، واژه تسلیم را با توجه به آیه شریفه 23، سوره هود به معنای فروتنی میگیرد: «الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَخْبَتُوا إِلى رَبِّهِمْ». روایت چهارم در مورد پاداش تسلیم شدن در برابر اهلبیت (ع) است که این روایت را محمد بن مسلم از امام باقر (ع) راجع به تفسير آیه شریفه 23، سوره شورى نقل کرده است. حدیث پنجم راجع به صفات مؤمنین بیان شده و آن را كامل تمّار از امام باقر (ع) نقل نموده است. محتوای روایت ششم را نقش تبعیت کامل از اهلبیت (ع) در ایمان تشکیل میدهد. امام صادق (ع) ميفرماید: هر كه بپسندد كه تمام مراتب ايمان را كامل كند بايد بگويد گفتار من نسبت به هر موضوعى گفتار آل محمد است در آنچه پنهان كنند و در آنچه آشكار دارند، در آنچه از ايشان به من برسد و در آنچه به من نرسد.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «التَسلِيم و فَضلُ المُسلِمین» (روایات 2 ـ 6).