گزیده درس چهارصد و هشت
بحث در روایات باب «آخَرُ مِنهُ وَ فِيهِ زِيَادَةُ وُقَوعِ التَّكلِيفِ الأَوَّل» از کتاب ایمان و کفر است. مرحوم کلینی در این باب فقط سه حدیث گرد آورده است که اولین آن از امام صادق (ع) میباشد. این حدیث در مورد تفاوت آفرینش اصحاب یمین و اصحاب شمال است. موضوع حدیث دوّم را سرد شدن آتش بر اصحاب یمین تشکیل میدهد. زراره میگويد: مردى از امام باقر (ع) در مورد مقصود اين آيه شریفه پرسيد: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى؟» حضرت در حالى كه پدرش ميشنيد پاسخ داد. پدرم به من حديث فرمود كه: خداى عز و جل يك مشت از خاك زمينى كه آدم (ع) را از آن آفريد، برگرفت و آب گواراى فرات بر آن ريخت و آن را چهل صبح به حال خود گذاشت، سپس بر آن آب شور و تلخ ريخت و چهل صبح ديگر کنار گذاشت. وقتی آن گل خمير شد، آن را برگرفت و به شدت ماليد، آنگاه آدميان مانند مور از راست و چپ آن بجنبش در آمدند، به همگى دستور داد در میان آتش داخل شوند. بعد از این دستور، اصحاب يمين داخل شدند و آتش بر آنها سرد و سلامت گشت و اصحاب شمال از داخل شدن سرپيچى كردند. حدیث سوم در مورد نخسین کسی سخن میگوید که آتش بر او سرد شده است.
کلیدواژ: کتاب ایمان و کفر، باب «آخَرُ مِنهُ وَ فِيهِ زِيَادَةُ وُقَوعِ التَّكلِيفِ الأَوَّل» (روایات 1 ـ 3).