گزیده درس سیصد و بیست و نُه
بحث در روایات باب «فيه نُكَتٌ وَ نُتَفٌ مِن التَنزِيلِ فِي الوِلاية» است و استاد درس را با ترجمه و تبیین حدیث شصت و سوم شروع میکند. در این حدیث امام صادق (ع) صراط مستقیم در قرآن را تفسیر کرده و راه امام علی (ع) را صراط مستقیم دانسته است. حدیث شصت و چهارم به ناسپاسی مردم نسبت به نعمت ولایت اشاره میکند و این حدیث از امام باقر (ع) روایت شده است. حدیث شصت و پنجم در مورد وجوب اطاعت از خدا و اهلبیت (ع) سخن میگوید و این حدیث در تفسیر آیه شریفه 18، سوره جن بیان شده است. حدیث شصت و ششم به این مسئله پرداخته است که اهلبیت از پیامبر اکرم (ع) در دعوت به سوی خدا پیروی میکنند. در حدیث شصت و هفتم به یگانه مصداق مسلمین در آیات 25 ـ 36 سوره ذاریات اشاره شده است. سالم حناط میگويد: از امام باقر (ع) راجع به تفسیر این دو آیه شریفه پرسیدم: «فَأَخْرَجْنا مَنْ كانَ فِيها مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فَما وَجَدْنا فِيها غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ»، آن حضرت فرمود: در آن خانواده كسى جز آلمحمد باقى نماند. حدیث شصت و هشتم دربارهی غبطه خوردن دشمنان امام علی (ع) در روز قیامت به جایگاه ایشان است و این مطلب را امام باقر (ع) در تفسیر آیه شریفه 27، سوره ملک بیان داشته است. حدیث شصت و نُه در تفسیر آیه شریفه 3، سوره بروج بیان شده و امام صادق (ع) در این حدیث میفرماید: مراد از شاهد و مشهود، پیامبر گرامی اسلام (ص) و امام علی (ع) است. حدیث هفتاد در مورد تفسیر آیه شریفه 44، سوره اعراف بیان شده و امام کاظم (ع) فرموده است که مراد از مؤذن در این آیه، امام علی (ع) است.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «فيه نُكَتٌ وَ نُتَفٌ مِن التَنزِيلِ فِي الوِلاية» (روایات 63 ـ 70).