گزیده درس سیصد و شصت و سه
بحث در روایات باب «مَولِدِ الحُسَین بن عَلي صَلَواتُ الله عَلَيهما» است و در این باب، نُه حدیث جمعآوری شده است. مرحوم کلینی پیش از اینکه به بیان روایات این باب بپردازد، گزارش بسیار کوتاه از تاریخ ولادت و شهادت امام حسین (ع) ارائه میدهد. حسین بن علی (ع) در سال سوم هجرت بدنیا آمد و در ماه محرم سال 61 هجرت در سن 57 سالگی از دنیا رفت. عبدالله بن زیاد (لعنت الله علیه) در زمان خلافت یزید بن معاویه (لعنت الله علیه)، بر کوفه حاکمیت داشت و به دستور او، آن حضرت به شهادت رسید. فرمانده لشکر ابن زیاد که با امام حسین (ع) جنگید و او را به شهادت رسانید، عمربن سعد (لعنت الله علیه) بود. این واقعه در روز شنبه، دهم ماه محرم اتفاق افتاد. مادر امام حسین (ع)، حضرت فاطمه دختر رسول خدا و پدرش امام علی بود. روایت اوّل این باب در مورد سن امام حسین (ع) است و در این حدیث امام صادق (ع) میفرماید: حسين بن على (ع) در روز عاشورا در حالی که 57 سال داشت به زندگی بدرود گفت. حدیث دوّم در مورد فاصله زمانی ولادت امام حسن و امام حسین (ع) است. امام صادق (ع) میفرماید: ميان امام حسن و امام حسين (ع) يك طُهر فاصله شد و فاصله ميان تولدشان شش ماه و ده روز بود. حدیث سوم درباره نارضایتی حضرت فاطمه (س) از ولادت امام حسین (ع) است که این حدیث نیز از امام صادق (ع) روایت شده است. امام (ع) میفرماید: وقتی فاطمه (س) به حسين آبستن شد، جبرئيل نزد پيامبر (ص) آمد و عرض كرد: همانا فاطمه پسرى بدنیا خواهدآورد كه امت او را بعد از تو ميكشند؛ از اینرو فاطمه (س) خوشحال نبود، و چون امام حسین را بدنیا آورد هم خوشحال نبود. سپس امام صادق (ع) فرمود: در دنيا مادرى ديده نشده كه پسرى بدنیا بیاورد و خوشحال نباشد؛ ولى فاطمه خوشحال نبود، چون میدانست او كشته خواهدشد، و آيه شریفه 15، سوره احقاف درباره او نازل شده است: «وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا». حدیث چهارم به دلیل رضایت پیامبر اکرم (ص) و حضرت فاطمه (ع) به ولادت امام حسین (ع) پرداخته و حدیث پنجمم به علم حضرت ابراهیم به شهادت امام حسین (ع) اشاره کرده و حدیث ششم در مورد انتقام امام زمان (ع) از قاتلان امام حسین (ع) در کربلا سخن گفته است. حدیث هفتم راجع به مخیّر شدن امام حسین (ع) در انتخاب پیروزی یا شهادت در راه خدا است. امام باقر (ع) میفرماید: وقتی نصرت خدا براى امام حسين (ع) فرود آمد تا آنجا كه ميان آسمان و زمين قرار گرفت، او را در انتخاب پیروزی يا شهادت در راه خدا مخيّر ساخت، او لقاءالله را برگزید.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «مَولِدِ الحُسَین بن عَلي صَلَواتُ الله عَلَيهما» (روایات 1ـ 7).