گزیده درس چهارصد و دو
بحث در روایت چهارم باب «الفَيء وَ الأَنفَال وَ تَفسِير الخُمس وَ حُدُوده وَ مَا يَجِبُ فِيه» است که بخشی از آن در درس قبلی ترجمه و تبیین گردید. استاد این درس را از عبارت ذیل شروع میکند: «وَ لَيْسَ لِمَنْ قَاتَلَ شَيْءٌ مِنَ الْأَرَضِينَ وَ لَا مَا غَلَبُوا عَلَيْهِ إِلَّا مَا احْتَوَى عَلَيْهِ الْعَسْكَرُ و ...». جنگجويان از زمين و آنچه بر آن غلبه كردهاند حقى ندارند، مگر مقدارى را كه به تصرف لشكر درآمده (و در ميدان جنگ بر آن دست يافتهاند). باديهنشينان عرب هم سهمى ندارند و لو اینکه همراه والى (امام يا نايباش) در جنگ شركت كنند؛ برای اینکه رسول خدا (ص) با آنها قرارداد مصالحه بست كه در ديار خود باشند و به مدينه هجرت نكنند به شرط اينكه اگر دشمن پيامبر (ص) بر او حمله كرد، آنها را بسيج دهد و همراه او بجنگند و از غنيمت بهره نداشته باشند ... در ادامه امام کاظم (ع) در رابطه با جزئیات خمس و نحوه مصرف آن، مسایلی را مطرح میکند که استاد میلانی این روایت را به قدر کافی توضیح میدهد.
کلیدواژه: کافی: کتاب حجت، باب «الفَيء وَ الأَنفَال وَ تَفسِير الخُمس وَ حُدُوده وَ مَا يَجِبُ فِيه» (روایت 4).