گزیده درس سیصد و شصت و چهار
بحث درباره روایات باب «مَولِدِ الحُسَین بن عَلي صَلَواتُ الله عَلَيهما» است و استاد درس را با ترجمه و تبیین روایت هشتم این باب شروع میکند. این روایت در مورد فتنهای صحبت میکند که عمر سعد سپاه خود را از آن برحذر داشت. روایت نهم راجع به تشکیل مجالس عزاداری امام حسین (ع) بعد از شهادت آن حضرت است. مصقله طحّان میگويد: از امام صادق (ع) شنیدم، ميفرمود: وقتی امام حسين (ع) شهید شد، همسر كلبيه آن حضرت (يعنى رباب دختر امرؤ القيس و مادر سكينه و علی اصغر) برايش مجلس عزاداری به پا كرد و خود گريست و زنان و خدمتگزاران او نیز گريستند تا اشك چشمانشان خشك و تمام شد. آن هنگام يكى از كنيزانش را ديد که همچنان ميگريد و اشك چشمش جاري است، او را نزد خود طلبيد و گفت: چرا در ميان ما تنها اشك چشم تو جاري است؟ او گفت: من چون به سختى و مشقت مىافتم سويق (شربت مخصوصى) مىآشامم، او هم دستور داد غذا و سويق تهيه كنند، و خودش از آن خورد و نوشيد و به ديگران هم خورانيد و نوشانيد و گفت مقصودم از اين عمل اين است كه براى گريستن بر حسين (ع) نيرو پيدا كنيم. در ادامه استاد به سراغ باب «مَولِدِ عَلِي بن الحُسَين (ع)» میرود که مرحوم کلینی در آن باب، شش حدیث نقل کرده است. مرحوم کلینی پیش از بیان احادیث در تاریخ ولادت و وفات امام سجاد (ع) سخن گفته است: علی بن حسین (ع) در سال 38 هجری بدنیا آمد و در سال 95 هجری در سن 57 سالگی از دار دنیا رفت. مادرش، سلامه دختر یزدگرد پسر شهریار بن شیرویه زاد خسرو پرویز بود که در واقع همین یزدگرد آخرین پادشاه فارس است. حدیث اوّل این باب در مورد شعری است که ابوالأسود دوئلی درباره امام سجاد (ع) سروده است. پسرى كه از يكسو به هاشم و از يكسو به شاه كسرى ميرسد، گراميترين فرزندى است كه به او بازوبند بستهاند. منظور این است که پدر امام سحاد (ع) امام حسین (ع) و مادرش شهربانو، دختر یزدگرد است.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «مَولِدِ الحُسَین بن عَلي صَلَواتُ الله عَلَيهما (روایات 8 ـ 9)» و باب «مَولِدِ عَلِي بن الحُسَين علیه السلام (روایت 1».