گزیده درس سیصد و هفتاد و چهار
بحث در روایات باب «مَولد أبی الحسن موسی بن جعفر (ع)» است و استاد درس را با ترجمه و تبیین روایت ششم این باب آغاز میکند. محتوای این روایت را سیره امام کاظم (ع) در برخورد با فقرا تشکیل میدهد. عبداللَّه بن مغيره میگويد: موسى بن جعفر (ع) در منا به زنی برخورد که گريه میکرد و فرزندانش نیز در اطرافش ميگريستند. امام جلو رفت از زن پرسید چرا گريه ميكنى اى كنيز خدا؟ آن زن گفت: اى بنده خدا من فرزندانى يتيم دارم و یک گاو داشتيم كه زندگى من و كودكانم از فوائد آن گاو تأمین میگردید؛ اكنون آن گاو مرده و من و فرزندانم بيچاره و درمانده شدهايم. کمک امام (ع) به آن زن در ادامه حدیث آمده است. در حدیث هفتم، نظر اسحاق بن عمار درباره علم امام کاظم (ع) و اعتراض حضرت به وی انعکاس یافته است. اسحاق بن عمار میگويد: شنيدم موسى بن جعفر (ع) خبر مرگ مردى را به خود او گفت، من با خود گفتم: مگر او ميداند هر يك از شيعيانش چه وقت ميميرند؟! حضرت با قيافهاى مانند خشمگين متوجه من شد و فرمود: اى اسحاق! رشيد هجرى (از اصحاب امام علی) علم منايا و بلايا (مرگ و مصيبات مردم) را ميدانست، امام كه به دانستن آن سزاوارتر است. سپس فرمود: اى اسحاق هر چه خواهى بكن كه عمر تو گذشته و تا دو سال ديگر [و به دو سال نرسيده] از دنیا میروی و برادران و خانوادهات اندكى پس از تو اختلاف كلمه پيدا كنند و به يكديگر خيانت ورزند. حدیث هشتم در مورد سیره امام کاظم (ع) دربرخورد با مخالفانش است. این حدیث قدری طولانی است و آن را على بن جعفر این گونه نقل کرده که حج عمره رجب را انجام دادم و در مكه بوديم كه محمد بن اسماعيل (نوه امام صادق) نزدم آمد و گفت: عمو جان! من قصد دارم به بغداد بروم و دوست دارم با عمويم، موسى بن جعفر (ع) خداحافظى كنم ... حدیث نهم در مورد مدت امامت امام کاظم (ع) است و ابوبصير میگويد: موسى بن جعفر (ع) در سن 54 سالگى آن هم در سال 183 ه.ق درگذشت و پس از امام جعفر صادق (ع) 35 سال زندگى كرد.
کافی: کتاب حجت، باب «مَولد أبی الحسن موسی بن جعفر (ع)» (روایات 6 ـ 9).