کتاب فرائد الأصول شیخ انصاری:
این درس اختصاص دارد به تقسیم استصحاب به اعتبار مستصحب. مستصحب دو صورت دارد: مستصحب حکم شرعی است مانند استصحاب وجوب نماز جمعه. (استصحاب حکمی) مستصحب موضوع است؛ مانند اینکه این آب کر بوده است و شک می کنیم که آیا از کر بودن افتاده است یا خیر؟. استصحاب می کنیم کرّ بودن آن را. (استصحاب موضوعی) میرزای قمی(ره) می فرماید: علماء درباره استصحاب حکمی و موضوعی چهار نظریه دارند: استصحاب مطلقا (چه حکمی و چه موضوعی) حجّت است. استصحاب مطلق حجت نیست. استصحاب موضوعی حجّت است اما استصحاب حکمی حجّت نیست. استصحاب حکمی حجّت است اما استصحاب موضوعی حجّت نیست. مرحوم شیخ می فرماید نقل این دو تفصیل(صورت سوم و چهارم) باطل است؛ که برای اثبات بطلان نیاز به بیان مقدمه است:
حکم شرعی دو اطلاق دارد: گاهی حکم شرعی اطلاق می شود به حکم شرعی کلی. مانند وجوب نماز جمعه. گاهی حکم شرعی اطلاق می شود هم به حکم شرعی کلی و هم به حکم شرعی جزئی. در مقابل این حکم شرعی موضوع خارجی قرار گرفته است.