گزیده درس صد و سه
در این درس استاد به سراغ تنبیه هفتم میرود و این تنبیه ارتباط تنگاتنگی با تنبیه ششم دارد و محتوای هر دو تنبیه مباحث مهم و دشواری را در خود جای داده است. در واقع حجیت استصحاب در تنبیه هفتم بستگی به حجیت اصل مثبت در تنبیه ششم دارد و بر اساس مبانی که اصل مثبت حجت است، استصحاب در امر هفتم هم حجت خواهدبود. تنبیه هفتم در بارهی «اصل تأخر حادث» بحث میکند و استاد برای فهم درست این اصطلاح ابتدا به یکسری مباحث مقدماتی اشاره میکند و بعد از آن به توضیح این واژه میپردازد. اصل تأخر حادث به این معنا است که در اصل وقوع حادثه شکی وجود ندارد و شخص میداند که در خانه زید، فرزندی به دنیا آمده است؛ ولی تاریخ حادثه برای شخص نامعلوم است و در واقع شک در تقدّم و تأخر حادثه میباشد و شخص نمیداند که فرزند زید در چه تاریخی بدنیا آمده است؟ تقدّم و تأخر گاهی با زمان و گاهی با حادث دیگری مقایسه میشود. در مجموع در این تنبیه دو بحث اساسی وجود دارد: یکی شک در تقدّم و تأخر حادث در مقایسه با زمان دیگر است و دیگری شک در تقدّم و تأخر حادث در مقایسه با حادث دیگر است. حجیت و عدم حجیت اصل تأخر حادث که مباحث مهم این تنبیه را تشکیل میدهد، بستگی به حجیت و عدم حجیت اصل مثبت دارد.
کلیدواژه: بررسی اصل تأخر حادث.