گزیده درس صد و هفتاد و پنج
بحث در رابطه با اصل صحت است و همانگونه که قبلاً تذکر رفت این اصل یکی از اصول کاربردی در فقه اسلامی میباشد. استاد تا درس پیشین دلایل و شواهد اصل صحت را مورد بررسی قرار داد و از این درس به مباحث مربوط به تنبیهات آن میپردازد. در اولین تنبیه این مسئله بررسی میشود که مقصود از صحت در اصل صحت، صحت واقعی است یا صحت اعتقادی؟ به عبارت دیگر در هنگام شک در فعل دیگری دو چیز وجود دارد: یکی فاعل و کنندهای فعل است و دیگری حامل است که ترتیب اثر میدهد. در صورتی که فاعل و حامل متحدالعقیده باشند، حمل بر صحت میشود؛ ولی در مواردی که میان فاعل و حامل اختلاف وجود داشته باشد، مثلا فاعل بر این باور است که نکاح هم به زبان عربی و هم به زبان فارسی صحیح است؛ این در حالی است که دیگری شک دارد و معتقد است نکاح فقط به زبان عربی صحیح میباشد. در نتیجه این پرسش به وجود میآید که از دلایل و شواهد اصل صحت چه استفاده میشود، آیا صحت واقعی بدست میآید یا صحت اعتقادی؟ مرحوم شیخ انصاری در پاسخ به این سئوال اقوال فقها را مورد بررسی قرار میدهد و مشهور در اینجا حمل بر صحت واقعی کرده و شماری از فقها حمل بر صحت اعتقادی نموده است. استاد در ضمن اینکه این تنبیه را مورد بررسی قرار میدهد به کلیدواژههای آن، نظیر حامل، فاعل، حمل بر صحت واقعی و حمل بر صحت اعتقادی نیز اشاره و آنها را توضیح میدهد.
کلیدواژه: بررسی تنبیه اوّل، اصل صحت.