گزیده درس بیست و نُه
بحث در بارهی تشکیک بود و معنای متواطی و مشکک یا تواطی و تشکیک بیان گردید. ضمنا، استاد اشاره کرد که فلاسفه رابطهی انسان و خدا را جزء و کل میداند و اعتقاد دارند که خدا یک وجود وسیع و بینهایت است و هر کدام از انسانها یک حصه از وجود اوست. این عقیده را در موارد مختلف تصریح کردهاند که رابطه خدا و انسان رابطهی جزء و کل است. برای اینکه استاد سخناش را مستند سازد، به دو حاشیه از حواشی استاد حسنزاده آملی میپردازد و حاشیه اول در ذیل جمله: «قال: و یتکثر بتکثر الموضوعات/ ص 61» قرار دارد، به صورت کامل میخواند و تطبیق میکند و حاشیه دوم که در ذیل عبارت «قال: والشیئیة من المعقولات الثانیة/ ص 62» است، به برخی از قسمتهای آن اشاره مینماید.
کلیدواژه: بررسی حواشی استاد حسنزاده آملی.