گزیده درس صد و نود و پنج
درس صد و نود و پنج از «المسألة الثالثة، فی وجوب العصمة»، شروع شده است و تا «... ممّا ینفّر عنه منافیا للغرض من البعثة» ادامه دارد. مسئله سوم، راجع به وجوب عصمت برای انبیاء (ع) بحث میکند. مرحوم خواجه فرموده است: پیامبر باید عصمت داشته باشد تا مردم به او اعتماد پیدا کند و غرض از بعثت انبیاء تحقق پذیرد ... مرحوم علامه در شرح کلام مرحوم خواجه میفرماید: مردم در این مسئله اختلاف دارند و برخی از معتزله گناهان صغیره را برای انبیاء جائز میداند و اشاعره و حشویه تمام گناهان صغیره و کبیره به جزء کفر و کذب را برای پیامبران جائز دانستهاند. امّا، امامیه اعتقاد دارند که انبیاء از گناهان کبیره و صغیره معصوم هستند و برای این مدعای خودشان چندین دلیل آوردهاند. استاد میلانی به حاشیه استاد حسنزاده آملی ذیل عبارت «قال: و یجب فی النبی العصمة/ ص 471» میپردازد و آن را تطبیق مینماید. مرحوم خواجه در ادامه میفرماید: انبیاء دارای کمال عقل باشد و اضافه بر کمال العقل، در نهایت تیزهوشی، قوت رأی باشد و دارای پستی پدران و ناپاکی مادران نباشد و از سنگدلی و درشت خویی منزه باشد و ...
کلیدواژه: وجوب عصمت انبیاء.