گزیده درس صد و یازده
درس صد و یازده از «المسألة السادسة، فی انّ الاجسام حادثة»، شروع شده است و تا «جواز العدم علی الحرکة و السکون فیستحیل قدمهما»، ادامه دارد. در درس قبل، استاد میلانی سخن مرحوم خواجه را توضیح داده و رسید به کلام مرحوم علامه که در این درس توضیح خواهدداد. مرحوم علامه میفرماید: این مسئله [حدوث عالم و محال بودن ازلیت آن] از مهمترین مسائل در این کتاب است و اینجا میدان بزرگی از بحث و مباحثه میان اوائل [فلاسفه] و متکلمان است. در اینجا انظار و دیدگاههای عقلاء مضطرب شده، ولی مبنای تمام قواعد اسلامی بر این امر استوار است که اثبات کند خدایی وجود دارد و این عالم حادث و مخلوق همان خداوند میباشد. در این مسئله مردم اختلاف کردهاند و تمام ادیان ابراهیمی اعتقاد دارند که اجسام محدث هستند و جهمور فلاسفه گفتهاند که عالم اجسام قدیم و ازلی است. در ادامه مرحوم علامه برای اثبات مدعای خودش دلیل میآورد.
کلیدواژه: حادث بودن عالم اجسام.