گزیده درس هفتاد و نُه
درس هفتاد و نُه از «المسألة السادسة و الاربعون، فی عدم وجوب المادهة و المدة للحادث»، شروع شده است و تا «بمعناه الارفع الاشمخ/ حاشیه ص 121، ش 2»، ادامه دارد. فلاسفه اعتقاد دارند که هر چیزی حادث بشود، باید قبل از آن چیز و همچنین زمان وجود داشته باشد و تنها صورت آن عوض بشود. مرحوم خواجه و مرحوم علامه این عقیدهی فلاسفه را قبول ندارند؛ بلکه خداوند عالم را ایجاد و احداث کرد، در حالیکه هیچ عالمی وجود نداشت. در مسئله چهل و پنج هم این مسئله اشاره شد که جزء خداوند هیچ قدیم دیگری وجود ندارد. به خصوص در آنجا که فرمود: «امّا الفلاسفة فظاهر لقولهم بقدم العالم»، استاد میلانی در اینجا به حاشیهی استاد حسنزاده آملی میپردازد و آن را مورد بررسی قرار میدهد.
کلیدواژه: عدم وجود ماده و زمان پیش از حادث شدن.