گزیده درس صد و سی
درس صد و سی از «قال: و واجبٌ و ممکنٌ»، شروع شده است و تا «فانّ العقل یجوز تقدّم الحکایة علی المحکی»، ادامه دارد. برای علم تقسیماتی ذکر گردید که به دو تقسیم آن در دو درس گذشته بیان شد. در ادامه علم به واجب و ممکن تقسیم میشود و مراد از علم واجب همان علم واجب الوجود به ذات خودش و علم ممکن، علم ماسویالله است. علم واجب الوجود که واجب است به این دلیل میباشد که علم خدا، ذات خدا است و خداوند یک نوع ذهن و حالتی ندارد که گاهی خالی از علم بشود. مرحوم خواجه میفرماید: علم تابع است و این تابع میتواند دو معنا داشته باشد: یکی بحث تقدّم و تأخر یادگیری از خارج است، این محل بحث نیست. دیگری، علم تابع است و این تابع به این معنا است که علم تبعیت از واقع میکند.
کلیدواژه: اقسام علم.