گزیده درس صد و چهارده
درس صد و چهارده از «والامر ارفع من المباحث العادیة .../حاشیه/ص262»، شروع شده است و تا «فالاعراض عنها أنسب بالتعلیقة علی الکتاب»، ادامه دارد. بحث در مورد حدوث عالم بود و اشاره شد که این بخش از کتاب، از جمله مهمترین مباحث کتاب و از اساسیترین اختلاف میان خداپرستان و منکران خدا هستند. منکران اعتقاد دارند که عالم در ازل بوده و نیازی به خالق ندارد، ولی خداپرستان اعتقاد دارند که عالم ابتدا دارد و نمیتواند بینهایت باشد و دلایل مختلفی بر این ادعای خودشان ارائه دادهاند که خداوند آن را آفریده است. استاد میلانی میفرماید: در اینجا فلاسفهیی پیدا شدهاند که گفتهاند عالم هم ازلی است و هم خدایی وجود دارد و سپس میگویند که تمام عالم مساوی با خود خدا است. در ادامه استاد به حاشیه استاد حسنزاده آملی در ذیل دلیل سوم، «الثالث: التطبیق و هو» اشاره کرد که بخشی از آن را در درس قبلی بررسی نمود و بخش باقیماندهیی آن را در این درس مورد نقد و بررسی قرار میدهد.
کلیدواژه: حادث و متناهی بودن عالم اجسام.