کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس نیز اختصاص دارد به بیان مقدمات چهارده گانه ورود به علم به مباحث علم اصول. کار شناس محترم در آغاز مقدماتی را برای بیان اقسام وضع مطرح نموده به این صورت. مقدمه اول: کلی، سه تا ویژگی دارد که جزئی آن ها را ندارد: کلی برای افرادش عنوان قرار می گیرد. ولی جزیی این طور نیست. مقدمه دوم: کلی حاکی از افراد و آیینه ای برای نشان دادن افراد است. یعنی افرادش را نشان می دهد. ولی جزئی این گونه نیست.سوم: تصور کلی، تصور اجمالی افراد است. مقدمه دوم: واضع عند الوضع باید لفظ و معنا را تصور کند. دلیل مرحوم مظفر: قیاس: وضع حکم است. این دو جور معنا شده است. معنای اول: وضع یعنی قراردادن لفظ برای معنا. وضع حکم است. معنای دوم: وضع حکم است یعنی واضع زمانی که لفظ را برای معنا قرار می دهد در واقع دارد می گوید: اللفظ موضوع. المعنی موضوع له. مقصود مرحوم مظفر در اینجا معنای اول است که صغری قیاس مطرح کرده است. کبرای قیاس: اگر کسی بخواهد حکم کند، باید بالضروره طرفین حکم را تصور بکند. مقدمه سوم: تصور لفظ دو صورت دارد. الف. تصور بنفسه: تصور خود لفظ. ب. تصور بوجهه: واضع کلی لفظ را تصور می کند.تصور معنا نیز دو نوع است. الف. بنفسه،تصور خود معنا.ب.بوجهه: تصور کلی معنا. سپس به تبیین اقسام وضع پرداخته به این صورت که وضع خاص موضوع له خاص. وضع عام موضوع له عام. وضع عام موضوع له خاص. وضع خاص موضوع له عام.
مهمترین مباحث این درس:
اقسام چهار گانه وضع. تصور بنفسه در الفاظ و معنا. تصور بوجهه به الفاظ و معنا. رأی مختار در باره وقوع و امکان اقسام وضع.