کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به تعقیب عام بضمیر. کار شناس محترم در آغاز به تبیین تعقیب عام بضمیر پرداخته اینکه گاهی یک عام از مولا صادر می شود، بعدا یک ضمیری می آید و این ضمیر به بعضی از افراد عام بر می گردد. می خواهیم این برگشتن ضمیر به بعضی افراد عام باعث تخصیص عام می شود یا نه. مثال: «المطلقات یتبصن بانفسهن ثلاثه قروء.» بعد از چند جمله فاصله است؛ بعد می فرماید: «و بعولتهن احق بردهنّ.» المطلقات عام است. در مسئله سه نظریه هست: یک) مراد از المطلقات عام است. یعنی تمامی زنانی است که طلاق داده شده اند. چه رجعیات وچه باینات بنابر اصاله العموم. دوم) مراد از المطلقات بعض (رجعیات) باشد. یعنی عام حمل بر عموم نشده است. ضمیر هن هم دقیقا می خورد به همان المطقات. سوم) صاحب کفایه مراد از المطلقات را عام نمی گیریم: یعنی اصاله العموم را جاری نمی کنیم. سپس به تبیین قول حق پرداخته که قول اول باشد بنابر این مطلقات به عمومیت خودش باقی است و مراد از ضمیر هم بعض است.
مهمترین مباحث این درس:
تعقیب عام بضمیر. اقوال در تعقیب عام بضمیر. ظهور عام و ظهور ضمیر. اصالة العموم.