کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به مصلحة سلوکیه. کار شناس محترم در آغاز به تبیین مصلحت سلوکیه پرداخته است. سوال اول: چرا شیخ انصاری معتقد به مصلحت سلوکیه شده است؟ مصلحت سلوکیه یعنی اگر شما به دلیل اجتهادی عمل کردی، مثلا به روایت زراره عمل کردی که بر خلاف واقع است، شیخ انصاری می گوید بخاطر عمل کردن تو به این روایت، خداوند به این عمل کردن تو به روایت، مصلحت می دهد. جواب: برای صحیح کردن حجت بودن امارات و ادله اجتهادیه در زمان انفتاح باب علم. سوال دوم: آیا طبق عقیده شیخ انصاری اگر ما به دلیل اجتهادی و اماره عمل کردیم و بعد کشف خلاف شد، آیا این عمل مجزی است یا خیر؟ جواب: مرحوم مظفر می گوید، مجزی نیست، چون واقع به مصلحت خودش باقی است و طالب این است که مکلف به آن عمل کند. سوال سوم: قائل شدن به مصلحت سلوکیه چه فائده ای دارد؟ جواب: مصلحت سلوکیه آن مقدار از خصوصیت واقع که از بین رفته را جبران می کند. سپس به تبیین دو نکته پرداخته است. کته اول: در بین علماء سه نفر به مصلحت سلوکیه قائل هستند: شیخ انصاری، شیخ طوسی و محقق نائینی: شیخ طوسی و محقق نائینی می گویند بنا بر مصلحت سلوکیه اگر طبق اماره عمل شود و کشف خلاف شود، این مجزی است. نکته دوم: مرحوم مظفر در مصلحت سلوکیه باید بگوید مجزی است. چون در سببیت معتزلی می گوید مجزی است، پس در مصلحت سلوکیه هم باید بگوید مجزی است.
مهمترین مباحث این درس:
مصلحت سلوکیه. قائلین به مصلحت سلوکیه. اجزاء در مصلحت سلوکیه.