کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به مخصص متصل و منفصل. کار شناس محترم در این فصل به سه مطلب پرداخته است: مطلب اول: مخصص به آن چیزی می گویند که افرادی را از حکمی که برای عام بود خارج می کند. مخصص دو حالت دارد: مخصص متصل، مخصص منفصل.مخصص متصل به مخصصی می گویند که وصل است؛ مانند اکرم العلماء الا زیدا. به «الا زیدا» می گویند مخصص.منفصل به مخصصی می گویند که جدا است. مانند: مولا می گوید: اکرم العلماء. پنج دقیقه بعد می گوید لاتکرم زیدا العالم. به جملهی دوم می گویند مخصص.مطلب دوم: مخصص متصل و منفصل شباهت ها و فرق هایی با هم دارند.شباهت: هر دو قرینه اند که مراد جدی مولا از عام ما عدا الخاص است.فرق ها: در مخصص متصل، مخصص اصلا نمی گذارد برای عام، ظهور در عموم منعقد شود. ولی در مخصص منفصل برای عام ظهور در عموم منعقد می شود؛ ولی خاص مقدم می شود بر عام.در علت تقدیم دو نظریه است:الف) صاحب کفایه: مقدم شدن یا از باب تقدیم اظهر بر ظاهر است یا از باب تقدیم نص بر ظاهر.ب) نایینی: از باب تقدیم قرینه بر ذو القرینه.
مهمترین مباحث این درس:
عام و خاص. اقسام عام و خاص. مخصص متصل. مخصص منفصل. شباهت های مخصص متصل و منفصل. تفاوت های مخصص متصل با منفصل.