کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به اصول لفظیه. کار شناس محترم در آغاز به جمع بندی مباحث قبل پرداخته است. سپس به تبیین اصول لفظیه پرداخته است. اولین اصل را تحت عنوان اصالة الحقیقة مورد بحث و برسی قرار داده است. هر موقع شک دارید که مراد متکلم معنای حقیقی است یا مجازی بگو اصالة الحقیقة. یعنی قانون حقیقت است. دوم: اصالة العموم. شک در تخصیص عام. هر موقع یک عامی از متکلم صادر شد. تخصیص یعنی شک می کنی یک افرادی از تحت حکم عام خارج شده یا نشده است بگو قانون عموم است. سوم: اصالة الاطلاق: شک در تقیید مطلق. خداوند در قرآن می فرماید احل الله البیع. البیع مطلق است. شک می کنید مراد خدا از بیع، بیع به لغت عربی است؟ یعنی مقید است به لغت عربی؟ این قاعده می گویید الاصل الاطلاق. فرق بین عام و مطلق: مشهور می گویند عام دلالتش بر افراد بالوضع است. مطلق دلالتش بر افراد به واسطهی مقدمات حکمت است. چهارمین اصل: أصالة عدم التقدير (عقلای عالم اگر شک بکنند که در جمله چیزی در تقدیر است یا نه. می گویند اصل این است که چیزی در تقدیر نیست. مگر این که دلیل بر تقدیر داشته باشیم. و نکاتی دیگری در ذیل اصل عدم اشتراک نیز مطرح شده است.
مهمترین مباحث این درس:
اصالة الحقیقة. اصالة العموم. اصالة الإطلاق. اصالة عدم تقدیر. اصالة الإشتراک.