کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به مقدمات مفوته. کار شناس محترم در آغاز به تبیین مقدمات مفوته پرداخته است. مقدمات مفوته به مقدماتی گفته می شود که تا زمان ذی المقدمه فرا نرسیده و ذی المقدمه واجب نشده است، این مقدمات واجب است، چون اگر این مقدمات واجب نباشد و مکلف انجام ندهد، باعث می شود که ذی المقدمه در وقت خودش فوت شود. مثلا شخصی که می خواهد روزه بگیرد بیاد قبل از روزه گرفتن، غسل کند و تا این غسل نیاید، روزه که هنوز واجب نشده، فوت می شود. سپس به تبیین چهار حکم عقلی در مقدمات مفوته پرداخته است. عقل در باب مقدمات مفوته، چهار حکم دارد که با هم تنافی دارد: 1. عقل می گوید انجام مقدمه، قبل از زمان ذی المقدمه واجب است. چون اگر مقدمه واجب نباشد و مکلف انجام ندهد، باعث می شود که ذی المقدمه در وقت خودش فوت شود. 2. این حکم عقل، با یک حکم دیگر عقل تنافی دارد و آن این است که وجوب مقدمه تابع وجوب ذی المقدمه است و عقل می گوید تا ذی المقدمه واجب نشود، مقدمه آن واجب نمی شود 3. عقل می گوید اگر مکلف مقدمه را انجام ندهد بخاطر ترک ذی المقدمه در وقتش، مستحق عقاب است. 4. این حکم عقل، با یک حکم دیگر عقل تنافی دارد و آن حکم دیگر این است که عقل می گوید قبل از زمان ذی المقدمه، ذی المقدمه واجب نیست تا مکلف بخاطر ترک واجب، مستحق عقاب باشد و بعد از زمان ذی المقدمه نیز، ذی المقدمه واجب نیست. نتیجه: حکم عقل به وجوب مقدمه با حکم به عدم وجوب مقدمه تنافی دارد و حکم عقل به اینکه مکلف در قبال ترک مقدمه مستحق عقاب است با حکم عقل به اینکه مکلف در قبال ترک ذی المقدمه مستحق عقاب نیست تنافی دارد.
مهمترین مباحث این درس:
مقدمات مفوته. چهار حکم عقلی در باب مقدمات مفوته. تنافی داشتن احکام عقلی با یکدیگر.