کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به مجمل و مبین. کار شناس محترم در آغاز به تعریف مجمل و مبین پرداخته است.مجمل بر دو نوع است:1. مجمل، لفظ است. در تعریف مجمل، دو نظریه است:نظریه اول: صاحب کفایه: لفظ مجمل، به لفظی گفته می شود که ظهور در یک معنایی ندارد، اعم از اینکه با قرینه، مراد متکلم روشن شود یا خیر.نظریه دوم: شیخ انصاری: لفظ مجمل، لفظی است که مراد و مقصود متکلم از آن لفظ روشن نیست، اعم از آنکه برای لفظ ظهور باشد یا نباشد.در مقابل، لفظ مبین، لفظی است که مراد و مقصود متکلم از آن لفظ روشن است.2. مجمل، فعل (کار) است.فعل مجمل بر دو نوع است:اول: مجمل عنوانی است. به کاری گفته می شود که نمی دانیم این کار به عنوان تقیه صادر شده یا خیر.دوم: مجمل حکمی است. به کاری گفته می شود که از امام معصوم صادر می شود و نمی دانیم واجب است یا مستحب است . در کل مبین به نص و ظهور تحقق پیدا می کند. سپس به تبیین علل اجمال پرداخته است.مرحوم مظفر چند علت ذکر کرده است: 1. تردد لفظ در معنای حقیقی.2. تردد لفظ بین معنای مجازی.3. مغالطه ممارات.4. بخاطر وجود داشتن ما یحتمل القرینیة؛ یعنی چیزی که احتمال دارد قرینه باشد، در عبارت وجود دارد.5. متکلم در مقام اهمال یا اجمال بودن لفظ است.
مهمترین مباحث این درس:
مجمل و مبین. اجمال لفظی. اجمال غیر لفظی. علل اجمال. معنای مبین.