کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به دومین نشانه علامت حقیقت و مجاز. کار شناس محترم در آغاز به دومین علامت حقیقت و مجاز پرداخته به این صورت که دومین علامت برای تشخیص حقیقت از مجاز صحت حمل و عدم صحت حمل است. حمل در یک تقسیم بر دو نوع تقسیم می گردد: یک: حمل اولی ذاتی، دو حمل شایع صناعی. حمل اولی ذاتی چیست؟ این است که موضوع و محمول اتحاد ماهوی دارند وگاهی اتحاد مفهومی دارند. دوم: حمل شایع صناعی این است که موضوع و محمول اتحاد دارند در وجود خارجی؛ تغایرشان هم بالمفهوم است. اشکال بر حمل اولی ذاتی: در معنای الفاظ ما کار به اتحاد مفهومی داریم. اگر شما با حمل اولی ذاتی بخواهی اثبات اتحاد مفهومی بکنی که محل بحث است این می شود اثبات اخص با اعم. اثبات اعم هیچ وقت اثبات اخص نمی کند. اتحاد ماهوی اعم از اتحاد مفهومی است. سپس به تبیین استدلال برای صحت حمل و صحت سلب پرداخته است. از جمله یکی از دلائل را تحت عنوان تبادر بیان است و راه متعددی دیگر را نیز مطرح نموده است.
مهمترین مباحث این درس:
معنای صحت حمل. معنای صحت سلب. حمل اولی ذاتی. حمل شایع صناعی. معنای تبادر. اتحاد مفهومی. اتحاد ماهوی.