کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس نیز اختصاص دارد به حرمت یا وجوب خروج از مغصوب. کار شناس محترم در آغاز به تبیین ایراد دوم مرحوم مظفر پرداخته است. بر فرض قبول که خروج از زمین مغصوبه معنون به عنوان تخلص از حرام باشد، در این صورت باید برای خروج معنای دیگری اراده کنیم چون اگر از خروج خود همین حرکات اراده شود قبلا رد شده است. معنای دیگر خروج نقطه مقابل ورود است اگر بگوییم نفس این حرکات خروجیه معنون به عنوان تخلص است. باز مطلوب شما ثابت نمی شود. سپس به تبیین ایراد سوم پرداخته است. بر فرض قبول که حرکات خروجیه معنون به عنوان تخلص از حرام هستند، باز نمی توان پذیرفت که تخلص از حرام واجب به وجوب نفسی بوده و دارای مصلحت ذاتیه است به دلیل اینکه تخلص از حرام یعنی ترک حرام و ترک حرام ضد عام منهی عنه است ونه امر به شیئ مقتضی نهی مولوی از ضد عام است و نه نهی به شیئ مقتضی امر مولوی به ضد عام است بلکه ضد عام مأموربه، ممنوعیت عقلی دارد و ضد عام منهی عنه، مطلوبیت و الزام عقلی دارد. در ادامه به تبیین تخلص از حرام به عنوان واجب غیری پرداخته است که بر آن نیز سه اشکال وارد نموده است.
مهمترین مباحث این درس:
حرمت یا وجوب خروج از مغصوب. اشکالات مرحوم مظفر به واجب نفسی و غیری بودن تخلص از حرام.