گزیده درس دوصد و چهل و پنج
در درس گذشته ویژگیهای شعر بیان شد. شعر را میتوان به لحاظ ماده و صورت تقسیم کرد، همانگونه که این مسئله در مباحث برهان، جدل و خطابه مطرح گردید. شعر به لحاظ صورت عبارت است از: کلام موزون و مقفّی؛ ولی شعر به لحاظ ماده عبارت است از: کلام مخیّل. امّا، چنانچه بخواهیم شعر را به صورت جامع تعریف کنیم، عبارت است از: کلام موزون، مقفّی و مخیّل. مرحوم مصنف بحثی را تحت عنوان «دورغترین شعر، شیرینترین آن است» آغاز کرده و به این بحث میپردازد که چگونه میتوان گفت که شعر به هر پیمانه دروغ باشد، شیرینتر است، در حالیکه دروغ از زشتترین اعمال به حساب میآید؟ سپس ایشان این مسئله را به صورت مفصّل بررسی کرده است.
کلیدواژ: بررسی دروغ بودن و نبودن شعر.